Εύκολη, υγιεινή, σαλάτα με μαυρομάτικα φασόλια (γεμάτη γεύση!)

 

Επιτέλους φαίνεται πως έφτασε η άνοιξη! Μετά από δύο σχεδόν μήνες με πολλές βροχές και ασυνήθιστο για την εποχή κρύο φαίνεται πως ο καιρός αλλάζει και ζεσταίνει κάπως. Πάνω στην ώρα για το Πάσχα που μας έρχεται. Οι περισσότεροι θα προσπαθήσουν να βρεθούν στην επαρχία, σε τόπους καταγωγής ενδεχομένως, και να απολαύσουν το Πάσχα σε ένα ανοιξιάτικο, ανθισμένο σκηνικό.

Μια από τις αγαπημένες μας δημοσιεύσεις για το Πάσχα είναι αυτή με τη συνταγή για το τσουρέκι, το υπέροχο αυτό γλυκό ψωμάκι που απολαμβάνουμε κάθε Πάσχα (και όχι μόνο). Σε αυτή τη δημοσίευση περιγράφαμε και τις πασχαλιάτικες παραδόσεις και αν δεν την έχετε διαβάσει, νομίζουμε πως θα την απολαύσετε (όπως και το τσουρέκι!).

Ταξίδι στα Καλάβρυτα και το Χελμό

Στις δύο προηγούμενες συνταγές, αυτή με τα μάφινς κανέλλας και κάρδαμου και αυτή με την ψητή κολοκύθα με τις γλυκοπατάτες είχαμε ξεκινήσει να περιγράφουμε μερικές από τις όμορφες ορεινές περιοχές της πατρίδας μας, που είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε το περασμένο διάστημα. Θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας τις εντυπώσεις μας από αυτά τα μέρη, και να προσπαθήσουμε να σας ταξιδέψουμε νοερά σε αυτά.

Είχαμε λοιπόν μιλήσει ήδη σε αυτές τις δύο συνταγές για το ταξίδι μας στα Τρίκαλα Κορινθίας και το όρος Ζήρεια. Στην παρούσα, όπως και στην επόμενη, θέλουμε να μοιραστούμε ένα ακόμα υπέροχο μέρος που επισκεφθήκαμε στην ορεινή Πελοπόννησο: τα Καλάβρυτ&alpha.

Τα Καλάβρυτα βρίσκονται στο όρος Χελμός (γνωστό και ως Αροάνια). Είναι ένα όμορφο ορεινό χωριό γεμάτο με ιστορικές μνήμες, και ταυτόχρονα ένας δημοφιλής χειμερινός προορισμός. Το χωριό και η γύρω περιοχή είναι γνωστά κυρίως για 3 λόγους.

Ο πρώτος είναι το μοναστήρι της Αγίας Λαύρας που βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα μακριά από το χωριό. Εδώ πρωτοακούστηκε το σύνθημα Ελευθερία Ή Θάνατος την 25η Μαρτίου του 1821. Ήταν το σύνθημα για την επανάσταση ενάντια στον Οθωμανικό ζυγό και η αρχή του αγώνα για την απελευθέρωση.

Ο δεύτερος λόγος είναι το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων: η πλήρης δηλαδή καταστροφή του χωριού από το γερμανικό στρατό, στις 13 Δεκεμβρίου του 1943. Θα περιγράψουμε πιο λεπτομερώς το ζοφερό αυτό γεγονός σε επόμενη δημοσίευση, όπου και θα συνεχίσουμε με τις εμπειρίες από το ταξίδι στα Καλάβρυτα.

Ο τρίτος λόγος, είναι το δημοφιλέστατο χιονοδρομικό κέντρο της περιοχής, που είναι ένα από τα πιο κοντινά στην Αθήνα και ένα από τα καλύτερα οργανωμένα.  

Υπάρχουν και άλλοι λόγοι όμως για να επισκεφθεί κανείς τα Καλάβρυτα: το καλό φαγητό, οι ομορφιές του χωριού με τους πεζόδρομους και τα γραφικά καταστήματά του, ο Οδοντωτός σιδηρόδρομος, το Σπήλαιο των Λιμνών, η μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, οι πηγές στο Πλανητέρο κ.α.

Διαμονή και φαγητό στο χωριό

Φτάσαμε στα Καλάβρυτα ένα απόγευμα καθημερινής. Έτσι, το χωριό είχε λιγότερους επισκέπτες σε σχέση με τα σαββατοκύριακα, και άρα περπατούσαμε πιο άνετα στους όμορφους δρόμους του, και απολαύσαμε επίσης πιο άνετα τις ταβέρνες και τις καφετέριες. Μείναμε σε έναν καλαίσθητο ξενώνα, το Αρχοντικό Ζαφειρόπουλου (το αναφέρουμε γιατί πραγματικά περάσαμε καλά και μας περιποιήθηκαν), στην είσοδο του χωριού. Έτσι, η διαμονή μας ήταν ήσυχη αφού δεν μέναμε στο «κέντρο», αλλά ήμασταν ταυτόχρονα και σε κοντινή απόσταση ώστε να μπορούμε να πάμε παντού στο χωριό περπατώντας. Στην πρώτη φωτογραφία μπορείτε να δείτε το υπέροχο πρωινό που μας ετοίμασαν την επόμενη ημέρα, καθώς ήμασταν οι μόνοι επισκέπτες -λόγω καθημερινής- καθώς και την όμορφη είσοδο του ξενώνα.

Το φαγητό στο χωριό ήταν πολύ καλό. Αυτό που θα λέγαμε πως καθόρισε το αποτέλεσμα, ήταν η ποιότητα των υλικών, τουλάχιστον στις ταβέρνες τις οποίες επισκεφθήκαμε. Ήταν φρέσκα και κυρίως ντόπια προϊόντα. Μεταξύ αυτών που μας άρεσαν ιδιαίτερα, ήταν οι φρέσκες τηγανιτές πατάτες από ντόπια παραγωγή, η φέτα τυλιγμένη σε φύλλο με μέλι και σουσάμι, και το Δροσάτο: παντζάρια με καρύδια, σερβιρισμένα πάνω σε στραγγιστό γιαούρτι, μαζί με ελαιόλαδο.

Πρέπει επίσης κανείς να δοκιμάσει οπωσδήποτε τα γλυκά του κουταλιού, το τοπικό μέλι και τα αποξηραμένα βότανα που πωλούνται σε όμορφα μικρά μαγαζάκια στο χωριό. Ότι δοκιμάσαμε όντως άξιζε.

Φαράγγι του Βουραϊκού

Μια από τις πιο ευχάριστες αναμνήσεις από τα Καλάβρυτα, ήταν η βόλτα στο φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού, με τον Οδοντωτό σιδηρόδρομο. Ο σιδηρόδρομος κατεβαίνει το βουνό ως το Διακοφτό και περνά από πολύ όμορφα σημεία του φαραγγιού. Στη συνέχεια μπορεί κανείς να κάνει τη διαδρομή προς πίσω με ένα από τα επόμενα δρομολόγια. Εμείς γυρίσαμε με το ίδιο τρένο, γιατί θέλαμε να σταματήσουμε για βόλτα στη Ζαχλωρού. Η Ζαχλωρού είναι ένα μικρό χωριό μέσα στο φαράγγι. Πρόκειται για μια καταπράσινη περιοχή, όπου βγάλαμε και μερικές από τις φωτογραφίες που βλέπετε.

Το χωριό είναι πολύ ήσυχο και οι μόνοι ήχοι που ακούγονταν ήταν από τα πουλιά και το ποτάμι. Περπατήσαμε στο χωριό και στα μονοπάτια τριγύρω και καθώς η μέρα ήταν ηλιόλουστη, ήταν πραγματικά μια υπέροχη βόλτα που θα τη θυμόμαστε. Στη συνέχεια, πήραμε το επόμενο τρένο και επιστρέψαμε στα Καλάβρυτα.

Το Σπήλαιο των Λιμνών

Επιστρέφοντας στα Καλάβρυτα ήταν ακόμα σχετικά νωρίς, και αποφασίσαμε να αναβάλουμε το μεσημεριανό γεύμα για λίγο αργότερα και να επισκεφθούμε ένα ακόμα αξιοθέατο που μας πρότειναν από τον ξενώνα που μέναμε: το σπήλαιο των λιμνών. Για να το επισκεφθεί κανείς χρειάζεται αυτοκίνητο, καθώς είναι μερικά χιλιόμετρα μακριά από το χωριό. Σε λιγότερο από μισή ώρα οδήγησης ήμασταν εκεί. Στο σημείο έχει άφθονο χώρο για πάρκινγκ, και μια υπέροχη θέα προς τα βουνά την οποία και απολαύσαμε όταν βγάλαμε εισιτήριο και περιμέναμε να ξεκινήσει η επόμενη περιήγηση στο σπήλαιο.

Το σπήλαιο είναι εξαιρετικό. Υπάρχει ένας μικρός ποταμός ο οποίος αποξηραίνεται κατά τους θερινούς και φθινοπωρινούς μήνες δημιουργώντας 13 μικρές λίμνες. Οι σταλακτίτες δημιουργούν μερικά μοναδικά σχήματα τα οποία μπορεί κανείς να θαυμάσει από κοντά, καθώς βρίσκονται δίπλα στο μονοπάτι στο οποίο περπατά ο επισκέπτης κατά την περιήγηση. Στην είσοδο, ψηλά στην οροφή (50 μέτρα ύψος περίπου) του σπηλαίου είδαμε από μακριά και λίγες μικρές νυχτερίδες, οι οποίες φυσικά την ημέρα κοιμούνται.

Το σπήλαιο αυτό αναφέρεται και στην ελληνική μυθολογία. Κατοικούνταν επίσης κατά την παλαιολιθική περίοδο καθώς βρέθηκαν σε αυτό απολιθώματα από ανθρώπους και ιπποπόταμους. Διεθνείς ομάδες σπηλαιολόγων συνεχίζουν την εξερεύνηση του σπηλαίου στο πίσω μέρος του, στο σημείο που σταματά η περιήγηση. Η επίσκεψη αυτή ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα και διαφορετική εμπειρία την οποία και σας συνιστούμε.

Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, θα συνεχίσουμε με το ταξίδι στα Καλάβρυτα και σε επόμενες δημοσιεύσεις, ώστε να κρατήσουμε λίγο πιο σύντομη αυτή τη δημοσίευση καθώς έχουμε την τάση να γράφουμε πολλά από τον ενθουσιασμό μας για μέρη που επισκεφθήκαμε και μας άρεσαν. :)

Νηστίσιμα φαγητά

Καθώς πλησιάζουμε στο Πάσχα, όλο και περισσότεροι περιορίζουν την κατανάλωση του κρέατος, και υιοθετούν μια πιο νηστίσιμη, χορτοφαγική διατροφή, με περισσότερα όσπρια, λαχανικά και θαλασσινά.

Η περίοδος της Σαρακοστής είναι για εμάς μια καλοδεχούμενη διατροφικά περίοδος καθώς ούτως ή άλλως αν και παμφάγοι δεν τρώμε πολύ κόκκινο κρέας. Γενικότερα προτιμάμε τα πουλερικά, τα θαλασσινά και τα ψάρια, τα όσπρια, τα λαχανικά και τα ζυμαρικά. Μπορεί να ακούγεται ως μοντέλο διατροφής βαρετό σε κάποιους ίσως, αλλά πιστέψτε μας, αν μαγειρεύει κανείς τα φαγητά αυτά με κατάλληλους τρόπους, θα βγουν πεντανόστιμα και δε θα του λείπει τόσο το κρέας.

Σαλάτα με μαυρομάτικα φασόλια

Ένα τέτοιο φαγάκι θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας με αυτή τη συνταγή: μια πεντανόστιμη σαλάτα με μαυρομάτικα. Ναι, καταλαβαίνουμε τι σκέφτεστε διαβάζοντας για μια τέτοια σαλάτα: πως θα είναι άλλη μια βαρετή σαλάτα με μαυρομάτικα, πιθανότατα κάπως άγευστη. Και εμείς έτσι θα σκεφτόμασταν ίσως, έχοντας δοκιμάσει αρκετές.

Όντως, αρκετές σαλάτες με μαυρομάτικα (και γενικότερα με φασόλια), τείνουν να είναι κάπως άγευστες, καθώς στην προσπάθεια του να είναι υγιεινές, δε μπαίνουν αρκετά συστατικά που θα έδιναν γεύση, όπως μπέικον ή βαριά ντρέσινγκ. Συμφωνούμε και εμείς με αυτήν την τακτική, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι να κάνει κανείς μια ταπεινή σαλάτα με μαυρομάτικα να είναι πολύ γευστική. Η συνταγή παρακάτω είναι ένας από αυτούς τους τρόπους.

Συνδυάσαμε τα μαυρομάτικα με ένα από τα αγαπημένα μας λαχανικά: τις πιπεριές Φλωρίνης. Οι πιπεριές αυτές είναι υπέροχες τόσο ωμές όσο και ψημένες. Στη σαλάτα αυτή τις προσθέσαμε ωμές για να δώσουν άρωμα, φρεσκάδα και τραγανότητα. Μπορείτε φυσικά να δοκιμάσετε τη σαλάτα και με ψημένες πιπεριές, ο συνδυασμός και στις δύο περιπτώσεις (ωμές, ψημένες) είναι φανταστικός!

Ένα ακόμα βασικό συστατικό είναι το φρέσκο κρεμμυδάκι. Μη χρησιμοποιήσετε ξερό κρεμμύδι (είτε λευκόσαρκο είτε κλασσικό) στη σαλάτα αυτή. Χρησιμοποιήστε φρέσκα κρεμμυδάκια και κόψτε σε φετούλες το λευκό και το περισσότερο από το πράσινο μέρος τους. Δοκιμάσαμε κάθε είδος κρεμμυδιού με τη σαλάτα αυτή, και έχουμε καταλήξει πως αυτό που ταιριάζει καλύτερα απ’ όλα είναι το φρέσκο κρεμμυδάκι.

Για επιπλέον γεύση, προσθέσαμε κλασσικές ελιές Καλαμών, κομμένες σε ροδέλες (δείχνουν πιο όμορφες στη σαλάτα αυτή), μαϊντανό και άνηθο. Από τα δύο αυτά αρωματικά, το πιο σημαντικό είναι ο άνηθος. Μπορείτε φυσικά να προσαρμόσετε την ποσότητα, βάσει των προτιμήσεών σας, αλλά νομίζουμε πως 1/3 του φλυτζανιού είναι απαραίτητο.

Για να ενώσουμε τις γεύσεις των υλικών της σαλάτας και να προσθέσουμε επιπλέον νοστιμιά, φτιάξαμε ένα από τα αγαπημένα μας ντρέσινγκ, με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, μηλόξυδο, σκόρδο, μουστάρδα, και πάπρικα. Πρέπει πραγματικά να δοκιμάσετε αυτό το ντρέσινγκ. Είναι πεντανόστιμο και μπορείτε να το προσθέσετε και σε άλλες σαλάτες σας ή ακόμα και πάνω σε ψητό ψαράκι ή θαλασσινά!

Τα μαυρομάτικα

Κατά το βράσιμο των φασολιών, μπορούμε να προσθέσουμε κάποια αρωματικά που μας αρέσουν, για επιπλέον γεύση. Εμείς προσθέσαμε σκόρδο και φύλλα δάφνης, που θεωρούμε πως ταιριάζουν πολύ.

Τα περισσότερα μαυρομάτικα είναι έτοιμα μετά από περίπου 40 λεπτά βρασίματος, σε χαμηλή φωτιά, με σκεπασμένη κατσαρόλα. Για να είμαστε βέβαιοι πως τα φασόλια μας θα βράσουν γρήγορα, αγοράζουμε πάντα εγχώριες ποικιλίες, καθώς δε θα έχουν μείνει για μεγάλο διάστημα σε κάποια αποθήκη προκειμένου να συσκευαστούν και μετά να μεταφερθούν στη χώρα μας.

Αποφεύγουμε να αποθηκεύουμε επίσης τα όσπρια για πολλούς μήνες (ή και πάνω από ένα χρόνο) καθώς θα γίνονται όλο και πιο σκληρά και δυσκολότερα να μαγειρευτούν. Σας προτείνουμε να τα μαγειρεύετε λίγο καιρό μετά την αγορά τους, ώστε να βγαίνουν πάντα καλοβρασμένα και νόστιμα.

Για τη συνταγή αυτή, θέλουμε τα φασόλια να μαγειρευτούν αλλά όχι να μαλακώσουν υπερβολικά, γιατί θα διαλύονται στο ανακάτεμα. Συνεπώς, τα δοκιμάζουμε για να δούμε πως είναι έτοιμα και μαλακά αλλά δεν τα παραβράζουμε.

Μια συνταγή που είναι χορταστική, υγιεινή και χορτοφαγική

Πραγματικά αξίζει να δοκιμάσετε τη συγκεκριμένη σαλάτα. Είναι πολύ πιθανό να γίνει στη συνέχεια μια από τις πιο αγαπημένες σας :) Επίσης η σαλάτα αυτή είναι κατάλληλη –πέρα από τη Σαρακοστή- και για τους χορτοφάγους ή τους βίγκανς καθώς δεν περιλαμβάνει κάτι ζωικής προέλευσης ούτως ή άλλως.

Μπορείτε επίσης να ετοιμάσετε τη σαλάτα αυτή από το προηγούμενο βράδυ και να τη σερβίρετε την επόμενη μέρα. Σε αυτή την περίπτωση, οι γεύσεις θα είναι πιο έντονες, πράγμα που σε κάποιους αρέσει, και σε κάποιους ίσως όχι. Αν τη σερβίρετε λοιπόν την επόμενη μέρα, σκεπάζετε καλά τη σαλάτα με μεμβράνη και τη βάζετε στο ψυγείο.

Η σαλάτα αυτή αποτελεί ένα γεύμα από μόνη της, καθώς έχει και πρωτεΐνη (από τα φασόλια) αλλά και πολλές φυτικές ίνες. Η ποσότητα της συνταγής είναι αρκετή για 4 μερίδες. Αν τη σερβίρετε ως συνοδευτικό σε τραπέζι, τότε αρκεί και για περισσότερα άτομα. Σε κάθε περίπτωση, αν έχετε κάποιο τραπέζι με αρκετό κόσμο, μπορείτε εύκολα να διπλασιάσετε τα υλικά της συνταγής, και να φτιάξετε ακόμα περισσότερη σαλάτα. Είναι πραγματικά απλό!

Πιστεύουμε ειλικρινά πως αυτή μπορεί να γίνει μια από τις πλέον αγαπημένες σας συνταγές για τα ταπεινά μαυρομάτικα φασόλια, καθώς είναι πολύ απλή, είναι χορταστική, είναι υγιεινή και -το βασικότερο- είναι πραγματικά πάρα πολύ νόστιμη! Ας δούμε λοιπόν πως φτιάχνουμε αυτήν τη σαλάτα.